Vakantie 19996 oktober |
|||||||||||||||||||||||||||||
|
Power StationHet was vanmorgen even moeilijk om wakker te worden en op te staan. Maar we waren toch ruim op tijd in de ontbijtzaal. Dit keer hadden we het wel voor elkaar dat we alle normale ingredienten van het ontbijt hadden besteld en konden we dus lekker genieten van het eten en het uitzicht.Na het ontbijt naar boven en de spullen inpakken om te vertrekken. We hadden wij de receptie gevraagd hoe lang de tocht naar Edinburch zou duren. Het antwoord was ongeveer 3 uur. We zouden dus nog tijd genoeg hebben om het Cruachan Power Station te bezoeken. Het ligt aan de Loch Awe langse de A85. We waren net op tijd voor de rondleiding en konden bijna gelijk doorlopen naar de bus. Toen we binnen zaten, begon de gids te vertellen en de chauffeur te rijden. Nier meer dan 5 meter tot aan de rand van het loch. Daar konden we namelijk de uitlaat van het power station zien. Het is namelijk een waterkrachtcentrale. De hele uitlaat zit onder water en is groot genoeg om een dubbeldekker in rond te laten rijden. De uitlaat wordt ook gebruikt als inlaat, want natuurlijke manieren zorgen maar voor 10% van de benodigde hoeveelheid water in het reservoir boven op de berg. En dus moesten de generatoren 's nachts water omhoog pompen. Even later reden we de berg in. Een hele kilometer ver en 40 meter omlaag, tot we op zeeniveau waren. Op dat niveau was het werkniveau. Wij konden nog zo'n 10 meter omhoog lopen naar de galerij in de turbinehal. Van daaruit werd een uitleg gegeven over de centrale en de vier turbines. De transformatorhal konden we niet in i.v.m. de hoge spanningen. Anders dan in veel andere centrales, waren ook de transformatoren in de berg ingebouwd, na in onderdelen door de lange tunnel ingebracht te zijn geweest. A85 (A82)Vlak na 11 uur reden we weer verder in de richting van Edinburgh. We besloten de A85 te gaan volgen tot aan Perth. Op een gegeven moment waren we even in verwarring. We zagen langs de weg geen bordenmeer met A85. Maar het bleek dat een stukje weg A82 heet, terwijl onze route even later weer de A85 wordt.StagecoachOp een gegeven moment ging de snelheid fors omlaag. We kwamen achter een defecte stagecoach te zitten in een file. De stagecoach reed nog wel, maar niet harder dan 30 mijl. En de meeste wegen in het gebied tussen St. Fillans en Crieff zijn niet geschikt om in te halen. Op een gegeven moment is ons dat gelukkig toch gelukt en konden we snel doorrijden naar Perth.M90 - Firth of Forth BridgeVanaf hier volgende we de M90 naar het zuiden. Onderweg zijn we nog even wezen lunchen, omdat het daar rond 14:00 uur toch wel weer tijd voor werd. Toen we de brug aan zagen komen, zijn we op zoek gegaan naar kleingeld voor de tol. Maar we zagen aan de noordkant geen tolkantoren. Toen we over de brug kwamen, zagen we er wel, maar die stonden allemaal op de andere weghelft. En toen zagen we dus ook de borden met "No toll this direction". Dan waren we uiteindelijk de brug dus van de goede kant opgereden.Toen was het niet ver meer over de A90 tot in Edinburgh. Het was alleen heel lastig om vanaf deze kant op het Royal Circus te komen. We hebben nu waarschijnlijk alle niveau's van de stad gezien. Bij het hotel hebben we de auto helemaal leeg gehaald en de spullen in de kamer opgeslagen. We zijn toen gelijk weer naar de auto gegaan om hem terug te brengen. Jarvie PlantWe wisten nog dat de verhuurder in Grangemouth was en ook in de buurt van welk hotel. Op de M9 namen we dus de afslag naar Grangemouth en volgden vervolgens de borden naar de havens, omdat we die bij het ophalen van de auto in de buurt hadden opgemerkt. We reden dus nog een tijdje langs de M9 en pas bij de volgende afslag reden we het industrieterrein op. Pauline zag echter op de rotonde bij de afslag het hotel al liggen. Op de afslag waar we net voorbij reden!Maar dat was niet erg, want de verhuurder zat ook verder van de M9 af en met een bocht zouden we wel bij het bedrijf aan komen. En dat bleek dus ook geen enkel probleem te zijn. We parkeerden de auto en even later kwam een medewerker, Russel, de sleutel halen voor de controle en het noteren van de mijlstand. Alles was goed en we kregen onze borg terug. We werden zelfs nog even door een andere medewerker in de auto naar het station in Polmont gebracht. Polmont - Edinburgh bij Scottish RailWe kochten snel een paar kaartjes en konden gelijk op de klaarstaande trein stappen. Pas op de trein bleek dat we een retourtje hadden gekocht. Dat wisten we dus voor morgen: vraag om een "one way ticket". Bovendien moesten we een goede plek zoeken voor onze bagage, maar dat moesten we morgen maar doen.EdinburghToen we op Edinburgh Waverly station aankwamen, hebben we nog een tijdje rondgelopen. Zo zijn we bijvoorbeeld bij Hertz wezen vragen of het mogelijk was om een auto te huren en die in Newcastle weer in te leveren. Dat kon en zou ons ruim 77 pond kosten! En bovendien hadden ze voor morgen geen auto ter beschikking. Wat wel kon was er een bij de Herz verhuurder op het vliegveld te halen en die te gebruiken. Maar dat leek ons niet zo'n goed idee, om met onze bagage helemaal naar het vliegveld te gaan en dan weer met de huurauto terug naar Newcastle.Daarna hebben we nog even gezocht naar de vertrektijden van de treinen. Kaartjes konden we nog niet kopen, want de verkooppunten waren dicht. Er was ergens brand of zo, want de brandweer kwam met twee wagens het station op gereden. Wij zijn toen maar even het winkelcentrum op het station in gegaan, maar daar was ook niet veel aan. Dus nu maar op weg naar het hotel. Onderweg hebben we weer gegeten in hetzelfde restaurant als waar we de eerste avond met Steven en Faith hebben gegeten. Het was weer veel en lekker. Daarna vermoeid terug naar het hotel en rusten voor de grote 'sjouw'dag morgen. Op TV nog even gekeken naar de 'Walking with Dinosaur - the making', heel grappig om te zien hoe met alleen botten en paleontologen en wat animators (en een boel computertijd) echt heel mooie beelden van de wereld van dinosaurussen wordt vormgegeven! (BBC1, monday 21:30 CET) |