|
Ontbijt
Ik was vanmorgen nog niet zo lekker, dus een lekker bord
scramble eggs zat er niet in. Ook de Nederlanders waren weer
aanwezig, maar die waren al bijna klaar en toen wij na het
ontbijt in de kamer terug kwamen, reden zij net weg in de
richting van Inverness.
Kiltmaker
We besloten voor het vertrek uit Inverness eerst eens bij een
echte kiltmaker te gaan kijken. Op de brochure die we hadden,
stond geen adres. En de receptioniste van het motel wist niet
waar het was. Ze belde even voor ons en ze wist ons even later
precies te vertellen waar het was. Eigenlijk bleek het een
kledingwinkel te zijn met op de bovenverdieping een
"selfexplaining" rondleiding met twee videopresentaties. De
eerste was een verzameling van film- en videobeelden van
(vooral) beroemdheden in kilts. De tweede presentatie was te
zien in de werkplaats. Daar hing een monitor waar de productie
van de kilts, vanaf het moment dat de grote lap stof werd
opgemeten, op te zien was. In de werkplaats zelf waren een
aantal vrouwen bezig met het maken van verschillende kilts. Zo
konden we de verschillende stadia tevens in het echt zien.
Highlands
Hierna besloten we de frisse lucht buiten Inverness op te
zoeken. Dat betekende dus via wat "Pauline"-wegen naar de A9
die we in noordelijke richting volgden. Tot de afslag bij
Alness. Hier verlieten we de grote weg en gingen we door in de
richting van A836. We gingen door naar Bonar Bridge. Bij
Lairge kozen we voor de noordkant van Loch Shin. Dit is een
zeer mooie loch. Bijna de hele route was een "one track road"
en betekende dus steeds uitkijken of de weg verderop vrij was.
Het is een soort stoelendans op de weg. Als je bij een
"passing point" komt, goed vooruit kijken of je hier moet
stoppen en wachten op tegenliggers. Er waren er gelukkig niet
zo veel, maar soms wel erg grote.
We volgende de A838 tot aan Laxford Bridge. Anders dan in
Engeland zijn hier de A-routes ook zeer mooi en smal. Tot nu
toe hebben we vandaag meer dan de helft van de route afgelegd
op "one track roads". Nieuwsgierig naar de staat van de weg
langs de kust, gingen we vanaf hier weer richting zuiden via
de A894, A837 en A835. Een groot deel van deze route heeft dan
wel twee rijstroken, maar slingert zich toch door de bergen
langs de oostkust van Schotland. We hebben een tijd achter een
vrachtwagen gereden en dat betekende op de stijgingen bijna
terugschakelen naar de eerste versnelling. En tijdens de harde
regenbuien spoten de kubieke meters water tussen de wielen en
het wegdek uit. Ik was blij dat zo'n vrachtwagen ons niet
tegemoet kwam.
Ullapool
Toen we uiteindelijk uit de bergen kwamen en de kust weer
zagen liggen, scheen de zon over een mooi dorp, dat bij nadere
bestudering Ullapool bleek te zijn. We reden eerste even de
verkeerde kant op en kwamen zo bij de pier uit in het midden
van het dorp. Het hotel blijkt echter net buiten het dorp aan
de A835 (zuidelijke route) te liggen. De receptioniste
vertelde ons dat het al de hele dag slecht weer was, terwijl
er de vorige dag steeds zonnig weer was geweest. Maar terwijl
we dit in de hotelkamer zitten te tikken, schijnt de zon al
weer volop. We hebben een heel mooi uitzicht op Loch Broom.
Vanavond dus weer lekker, gezellig in de bar genieten van
onze barmeals. Pauline had weer een Sirloin Steak en ik had
frieded gammon. Toen dat op mijn bord lag, wisten we het weer:
het was een stuk ham. Het smaaktte ons in ieder geval goed, al
kon Pauline niet tegen de aanblik van de ham. Deze avond was
wel speciaal. Want i.p.v. direct na het eten of de thee naar
de kamer te vertrekken, regelden we dat we de thee in de
lounge bij het open haardvuur konden krijgen. En de eigenaar
kwam er zelfs nog een extra blok opgooien. Pauline had zich na
korte tijd verdiept in een "Het Beste" terwijl ik genoot van
een nautisch tijdschrift met allerlei wetenswaardigheden over
schepen en rederijen.
|