Vakantie 1996

17 oktober

Ook vanmorgen weer om 7:00 uur gepiep. Ditmaal duurde het wat langer voor we toonbaar waren en aan het ontbijt zaten. De Engelsen kijken nog steeds raar op als je alleen toast en marmelade als ontbijt wenst te hebben. Zoals van ons gewend, overleefden we ook dit.

Stonehenge

Rond 10 uur zijn we vertrokken na even de weg gevraagd te hebben naar Stonehenge aan de receptioniste. Onderweg bleek dat wij gisteren al tot aan de grens van Salisbury richting Stonehenge waren gereden. Vanaf de heuvel waarover wij kwamen aangereden was hij al goed te zien. We hebben de auto geparkeerd en zijn onder de weg door het terrein opgegaan. Bij de ingang hadden ze hele handige automatische gidsen. Het waren een soort telefoonhaken met gesproken teksten in allerlei talen. Je hoefde alleen het nummer in te toetsen dat langs de route om Stonehenge stond en dan kreeg je een heel verhaal te horen. Overigens kon je ook hier weer goed merken hoe beschaafd Engelsen zijn, want buiten de - met alleen een touw afgebakende - route liep geen mens. We hebben ook nog wat souvenirs gekocht. Hierna zijn we naar de auto gegaan en hebben daar nog even genoten van het mooie weer. Vervolgens gingen we weer verder richting Londen.

De verdere rit

We hadden al besloten om in ieder geval geen gebruik te maken van "motorway". Ik moet wel zeggen dat een aantal van de A-wegen erg veel lijken op Europese snelwegen. (Meer over de eigenaardigheden van de Engelse wegen staat op een aparte pagina.) Dit betekende wel dat zodra de A30 over ging in de M3 we de route voor "non-motorway traffic" volgden. Dit bracht ons weer op de verschillende routes langs en door dorpen, al merkten we wel dat de dorpen steeds minder op echte plattelandsdorpen gingen lijken. We zijn langs Wimbledon en Ashton gereden. Bovendien zijn we ook vlak langs de plek gereden waar het Toyota-golftoernooi werd gespeeld, langs de weg stonden allerlei aanwijzingen waar de BBC camera ploegen naar toe moesten, en waar leveranciers moesten zijn. Onderweg zijn we ook nog even gestopt voor een kleine lunch (chicken tikka baquette). Pauline heeft zorgvuldig om de tikka heen gegeten.

Het hotel

Het einddoel Staines was al bijna in zicht. We zagen in ieder geval al wel de vliegtuigen landen en opstijgen van vliegveld Heathrow. Eigenlijk moesten we niet in Staines zelf zijn, maar in de village Stanwall. Deze hebben we na de bekende problemen weer gevonden. Het hotel zat verborgen achter een hoge muur, maar ze hadden wel een groot verlicht uithangbord. Dit zagen we net te laat, maar we keerden snel en reden de parkeerplaats van het hotel op.
Er was niemand bij de receptie dus Pauline begon alvast de registratiekaart in te vullen. Ondertussen begon ik het menu, dat achter een vitrine hing, te lezen tot ik las dat er een dresscode (specifiek genoemd: geen spijkerbroek!) gold in het restaurant. Toen er iemand bij de receptie kwam, vertelde zij dat het diner eventueel in de lounge bar genoten kon worden. Daar gold wel een ander menu, maar bij bestudering daarvan vonden we dat helemaal niet erg. We werden toen naar onze kamer verwezen. Wij zij er nog steeds niet achter hoe ze daar tellen, maar kamer 9 (de onze) stond niet op de verwijsborden. Uiteindelijk hebben we hem helemaal achterin gevonden. We deden de deur open en we zagen een klein halletje. Daarna kwam een enorme zitkamer met achterin een deur naar een ruime slaapkamer. Om de hoek van de slaapkamer zat een deur naar een grote badkamer, met bad en whirlpool! Yes!

De avond

Omdat het nog vroeg was, zijn we even gaan wandelen door Stanwall. Er is net naast de deur een groot waterreservoir. Eerst dachten we aan drinkwater, maar toen we boven op de dijk stonden, zagen we een waarschuwing voor giftige algen die in het water konden zitten. Wat me wel bevreemde was dat in Nederland het land op z’n kop staat als er een paar meter water tegen een dijk staat, maar hier staat 265 dagen in het jaar vele meters water tegen een dijk. Zijn die Engelsen toch betere dijkenbouwers? Ook de kern van dit dorp is niet zo groot. Eigenlijk alleen een kerk, een enkele winkel en een heel groot grasveld waar de inwoners spelen, wandelen enz..

Na ons even opgeknapt te hebben, zijn we naar beneden gegaan om te eten. Dit deden we dus in de bar. We hadden allebei gebakken zalm met frites. Na het eten zijn we weer naar de kamer gegaan waar we lekker relaxed TV (StarTrek met gelijk daarna Superman) hebben zitten kijken.